عکاسی هنری است که می توانید با تمرین و مهارت در آن، موفق شوید. یک عکاس پرتره حرفه ای علاه بر سوژه مورد نظر، به موارد دیگری مثل پس زمینه، نورپردازی و… هم توجه می کند. اگر در ابتدای مسیر تبدیل شدن به عکاس پرتره هستید؛ مسلما با خیلی از اصطلاحات این حوزه، آشنایی ندارید. در این مقاله مهمترین اصطلاحات عکاسی پرتره را گردآوری کرده و به توضیح هر کدام، پرداخته ایم.
مهمترین اصطلاحات عکاسی پرتره
اصطلاحات مربوط به عکاسی حرفه ای آنقدر زیاد است که ذکر تمامی آن ها در این مقاله، شما را از مطالعه، خسته می کند. بنابراین ترجیح می دهیم تنها اصطلاحات مهم و پرکاربرد را در زمینه عکاسی پرتره، توضیح دهیم. تمامی مباحث مربوط به عکاسی در کلاس عکاسی دانش هنر، آموزش داده می شود. البته اگر زمان کافی برای حضور در این دوره های حضوری نداشته باشید؛ می توانید تمامی آموزش ها را به صورت آنلاین، دریافت کنید. آموزش های ارائه شده در دوره آنلاین عکاسی، کاملا مشابه دوره حضوری می باشد. مهمترین اصطلاحات عکاسی پرتره را در ادامه آورده ایم.
دیافراگم (Diafragm)
دیافراگم یکی از مهم ترین اصطلاحات عکاسی پرتره است و همان گشایش دهانه لنز می باشد. زمانی که دهانه لنز بازتر شود؛ نور بیشتری را وارد کادر تصویر می کند که نتیجه ان ثبت تصاویر روشن تر است. دیافراگم برای زمان هایی که نور محیط به اندازه کافی نمی باشد، باید عدد بالاتری داشته باشد. ضریب اندازه گیری دیافراگم اف یا f-stop می باشد. در یک ضریب اف کوچک مانند f/1.8 دهانه لنز باز، و در یک ضریب اف بزرگ مانند f/22 گشایش دهانه باریک است. در واقع دیافراگم نوردهی یک تصویر را تعیین می کند.
فوکوس پیوسته (Al Servo)
زمانی که دوربین را روی حالت فوکوس خودکار قرار دهید؛ روی سوژه به حالت قفل شده می ماند. اما با استفاده از فوکوس خودکار پیوسته، دوربین فوکوس کردن را تا زمانی که شما دکمه شاتر را فشار دهید، ادامه می دهد. این امکان معمولا برای عکس گرفتن از تصاویر متحرک، به کار برده می شود اما می تواند در موقعیت های خاصی برای عکاسی پرتره هم، استفاده شود.
بوکه (Bokeh)
بوکه یکی از اصطلاحات عکاسی پرتره است زمانی که منبع نور در یک تصویر خارج از فوکوس باشد؛ دایره های روشنی ایجاد می شود که به آن، بوکه می گویند. بوکه یک افکت منظم برای پس زمینه یک عکس است که از طریق دیافراگم های باز، ایجاد می شود.
عمق میدان (Depth of field)
به مقداری از تصویر که در فوکوس قرار دارد، عمق میدان می گویند. در واقع آن محدوده فاصله ای که در جلو و پشت نقطه فوکوس قرار دارد؛همان میدان عمق می باشد. زمانی که بخش عمده ای از تصویر در فوکوس باشد؛ گفته می شود که عمق میدان زیاد است.
نوردهی (Exposure)
یکی دیگر از اصطلاحات عکاسی پرتره نوردهی است و زمانی که سنسور دوربین در معرض یک منبع نوری قرار گیرد، تصویر ایجاد می شود. حال اگر این تصویر تاریک باشد؛ کم نوردهی شده و یا برعکس اگر بیش از حد روشن باشد؛ به میزان زیادی نوردهی شده است. نوردهی را می توان از طریق دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو، کنترل کرد.
فوکوس (Focus)
یکی از مهم ترین اصول عکاسی پرتره، نحوه صحیح فوکوس کردن روی سوژه است. هنگامی که روی سوژه ای فوکوس داشته باشید؛ اشیایی که در فاصله دورتری قرار گرفته اند، کمی تار به نظر می رسند. آن بخشی که در فوکوس قرار داشته باشد؛ واضح یا شارپ است، در حالی که اشیای خارج از فوکوس، واضح دیده نمی شوند.
همگام سازی فلاش (Flash Sync)
فلاش همان درخشش ناگهانی است که محیط اطراف سوژه را روشن می کند. همگام سازی فلاش تعیین می کند که فلاش چه موقع زده شود. فلاش معمولا در ابتدای عکس زده می شود در حالی که با استفاده از امکان همگام سازی می توان آن را به گونه ای تنظیم کرد که این کار در آخر عکسبرداری انجام شود.
کفشک یا هات شو (Hot Shoe)
در برخی مواقع لازم است از طریق اسلات هایی که در بالای دوربین قرار دارند؛ لوازمی مثل فلاش اکسترنال را به دوربین، اضافه کرد. به این اسلات ها کفشک یا هات شو، گفته می شود.
ایزو (ISO)
ایزو در واقع میزان حساسیت دوربین نسبت به نور است. زمانی که برای عکسبرداری نور کمی در اختیار داشته باشیم؛ می بایست از ایزوی بالاتری، استفاده کنیم و برعکس. به عنوان مثال، ایزو ۱۰۰ برای عکاسی در نور روز، مناسب است. البته زمانی که ایزو را روی عدد خیلی بالایی قرار دهید با مشکلی مواجه می شوید که به آن نویز گفته می شود. تصاویر در چنین حالتی، دانه دانه به نظر می رسند. برای به دست آوردن یک نوردهی مناسب، ایزو با دیافراگم و سرعت شاتر متعادل می شود.
حالت دستی (Manual)
این حالت نقطه مقابل تنظیم خودکار قرار می گیرد. به این صورت که می توانید دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو را بر اساس میزان نور موجود، انتخاب کنید. مُدهای نیمه دستی هم وجود دارند که شامل مُد اولویت دیافراگم (که در آن شما فقط دیافراگم را انتخاب می کنید)، مُد اولویت شاتر (که در آن فقط سرعت شاتر را انتخاب می کنید) و مُد خودکار برنامه ریزی شده (که در آن ترکیبی از دیافراگم و سرعت شاتر را انتخاب می کنید) می باشند. فوکوس دستی را هم می توانید در این حالت، داشته باشید.
نویز (Noise)
منظور از نویز همان نقطه های ریزی است که با دقت می توانید در تصویر پیدا کنید. این موضوع باعث می شود تصویر حالت دانه دانه داشته باشد که چندان خوشایند نیست. هر چقدر ایزو روی عدد بالاتری باشد؛ میزان نویز بیشتر است. بنابراین بهتر است که از کمترین ایزویی که می توانید برای میزان نور موجود در صحنه، استفاده کنید.
فرمت خام (RAW)
اگر قصد انجام عکاسی پرتره در خانه را دارید؛ بهتر است از این فرمت، استفاده کنید. در صورتی که تصاویری با فرمت خام داشته باشید؛ امکان بیشتری برای ویرایش آن در نرم افزارهایی مثل فتوشاپ، خواهید داشت. بهتر است تصاویر پرتره با این فرمت گرفته شوند تا دستعکاس برای تغییرات روی آن، باز باشد.
قانون یک سوم (Rule of Thirds)
قانون یک سوم مربوط به ترکیب بندی کادر تصویر است. به این صورت که شما به عنوان یک عکاس می بایست تصویر را در جهت های افقی و عمودی با خطوط فرضی، تقسیم بندی کنید. قرار دادن سوژه در یکی از تقاطع های آن خطوط فرضی، تصاویر را بسیار جالب توجه خواهند کرد.
سرعت شاتر (Shutter Speed)
اگر با حرفه عکاسی آشنا باشید؛ محال است که این اصطلاح به گوشتان نخورده باشد. شاتر بخشی از دوربین است که برای ورود نور و گرفتن تصویر، باز و بسته می شود. مدت زمانی که شاتر باز می ماند بر حسب ثانیه یا کسری از ثانیه نوشته می شود. هرچقدر این مدت زمان طولانی تر باشد؛ اجازه ورود نور بیشتری را می دهد.
تایم لپس (Time Lapse)
حتما شما هم تا به حال در شبکه های مجازی مثل اینستاگرام، تایم لپس های زیبا را دیده اید.تایم لپس در واقع ویدئویی است که از چسباندن چند تصویر، ایجاد می شود. این تصاویر که می توانند تصویر منظره، پرتره و یا هر چیز دیگری باشند در زمان های مختلفی گرفته شده و در تایم لپس به یکدیگر می چسبند. به گونه ای که هنگام مشاهده به نظر می رسد که زمان سریع تر در حال گذر است.
منظره یاب (Viewfinder)
معمولا دوربین های DSLR و بیشتر دوربین های بدون آینه منظره یاب دارند. منظره یاب روزنه ای است که برای گرفتن تصویر در میان آن، نگاه می کنید. البته برخی از دوربین های دیجیتال منظره یاب ندارند و برای گرفتن عکس فقط از صفحه نمایش استفاده می کنند.
رفلکتور (Reflector)
رفلکتور همان بازتاب کننده نور است که به شما در گرفتن تصاویر حرفه ای پرتره، کمک می کند. از رفلکتور برای پر کردن سایه ها و نوردهی به سوژه، استفاده می شود. بدون وجود چنین تجهیزاتی نمی توان کار نورپردازی در عکاسی پرتره را به خوبی، انجام داد.
تراز سفیدی (White Balance)
حتما برای شما هم این مسئله رخ داده است که عکسی که گرفته اید؛ با آنچه در واقعیت می بینید از نظر رنگ، متفاوت باشد. ممکن است پس از گرفتن عکس، آن تصویر خیلی آبی یا زرد به نظر برسد. تراز سفیدی از تنظیماتی است که که باعث می شود عکس گرفته شده از نظر ترکیب رنگ بسیار نزدیک به واقعیت باشد. استفاده از این امکان دوربین ها باعث می شود چیزی که در واقعیت سفید است، در عکس هم واقعا سفید به نظر برسد. تراز سفیدی می تواند به طور خودکار و یا دستی، تنظیم شود.
در این مقاله تا حد زیادی شما را با اصطلاحات عکاسی پرتره، آشنا کردیم اما برای مهارت یافتن در این سبک از عکاسی به جز مباحث تئوری، نیاز به کار عملی و تمرین هم می باشد. در صورتی که قصد دارید تمامی مباحث مربوط به عکاسی پرتره را بدانید و به دنبال کلاس های عکاسی جامع می گردید؛ بهتر است سرفصل هایی که در این دوره ها، آموزش داده می شود، بررسی کرده و بهترین و کامل ترین کلاس عکاسی را انتخاب کنید. با شرکت در کلاس عکاسی دانش هنر می توانید تمامی مباحث مربوط به هنر عکاسی را از پایه تا پیشرفته، دریافت کنید. در این دوره ها علاوه بر آموزش عکاسی پرتره؛ اصول و قواعد عکاسی و همچنین نحوه تنظیم دوربین برای انجام عکاسی پرتره در خانه، به هنرجویان، آموزش داده می شود.
برای ثبت نام به صورت حضوری و غیرحضوری و شرکت در کلاس های عکاسی دانش هنر؛ با کارشناسان این مجموعه، تماس بگیرید.
